آشنایی با بدنسازی که پس از قهرمانی درگذشت؛ سرگذشت محمد بن عزیزه، قاتل غولپیکر الجزایری مستر المپیا
خبرگزاری تماشاگر - محمد بن عزیزه، یکی از بدنسازان مطرح عصر طلایی این ورزش بوده است که در جوانی عمر خود را از دست داد. او زمانی با شکست دادن دوریان یتس در مسابقات شب قهرمانان، در رسانهها مطرح شده بود.
- کد خبر: 324333
- 1403/08/10
- بازدید:
- 13
طرفداری | محمد بن عزیزه (Mohammed Benaziza)، زاده 25 نوامبر 1959 در شهر تلمسان الجزایر است. او بعد از مهاجرت به فرانسه، ابتدا در ورزش فوتبال مشغول شد و سپس به سمت بدنسازی گرایش پیدا کرد. او در اولین آوردگاه خود در بدنسازی، در مسابقات قهرمانی آماتور جهان در سال 1987 شرکت کرد و در کلاس سبکوزن به عنوان قهرمانی رسید. او سپس در مسابقات جایزه بزرگ فرانسه شرکت کرد و به جایگاه هشتم دست یافت. اولین حضور بن عزیزه در مسابقات مستر المپیا، در سال 1988 رخ داد که او به مقام یازدهم رسید.
مطالب مرتبط با خاطرات ورزشی آشنایی با کشتیگیر کرهای که در دو وزن متفاوت در دو المپیک به مدال طلا رسید آشنایی با ورزشکاری که به «مچشکن» معروف بود آشنایی با مردی که تجسم هرکول در بدنسازی بود آشنایی با اولین برنده تاریخ مستر المپیا بن عزیزه در سال 1989، در چندین مسابقه جایزه بزرگ در کشورهای فنلاند، فرانسه، هلند، آلمان، اسپانیا و سوئد شرکت کرد که بهترین عنوان او در جایزه بزرگ هلند رقم خورد که او به نایب قهرمانی آن رسید. او در مسابقات مستر المپیای سال 1989، نمایش خوبی داشت و توانست به مقام پنجم این مسابقات دست یابد.
سال 1990، سال درخشش مومو (مخفف نام این بدنساز) در مسابقات مختلف بدنسازی بود . او در مسابقات جایزه بزرگ انگلستان، فنلاند، فرانسه، آلمان، ایتالیا و شب قهرمانان به قهرمانی رسید و در جایزه بزرگ هلند نیز دوم شد.
در مسابقات شب قهرمانان، او دوریان یتس را شکست داد و نام خود را بسیار در رسانهها مطرح کرد.
بن عزیزه با وجود قد 161 سانتیمتری خود، بسیار از نظر
بدنی قوی بود و یکی از بدنسازهای برجسته دنیا شد. او یکی از سختگیرانهترین رژیمهای غذایی را داشت و به صورت خستگیناپذیری تمرین میکرد.
از جمله نکات مثبت بن عزیزه در بدنسازی، عضلات پشت کمر، عضله دو سر بازو، شانههای قوی و عضلات چهار سر ران او بود. گفته میشود جو وایدر (پدر بدنسازی جهان) به مومو لقب «قاتل غولپیکر» را داده بود. بن عزیزه در سال 1991 در مسابقات آرنولد کلاسیک و مردان آهنین شرکت کرد و به ترتیب به جایگاههای یازدهم و نهم دست یافت. او در مسابقات آرنولد کلاسیک سال 1992، نمایش بسیار خوبی را داشت و یکی از شانسهای برنده شدن در این مسابقات بود اما درنهایت واینس تیلور به مقام اول رسید و بن عزیزه، نفر دوم آرنولد کلاسیک شد. او در مستر المپیای 1992 نیز درخشید اما درنهایت پس از دوریان یتس و سه بدنساز آمریکایی به جایگاه پنجم رسید. او در جایزه بزرگ هلند و ایتالیا به قهرمانی رسید و در مسابقات حرفهای پیتزبورو نیز به جایگاه هفتم دست یافت.
بن عزیزه پس از قهرمانی در مسابقات جایزه بزرگ هلند، به ضعف بدنی و مشکلات گوارشی دچار شد و درنهایت در شهر درکسلاند هلند و در 33 سالگی درگذشت. تاریخ فوت بن عزیزه، چهارم اکتبر 1992 بوده است. روایت یکی از همراهان بن عزیزه درباره مرگ او به قلم پیتر مک کلاف: مومو بعد از برگزاری مسابقات جایزه بزرگ هلند، دچار مشکلات گوارشی شد و به مانند فیلم «جنگیر» به هر سمتی استفراغ پرت میکرد. نامزد او درباره مصرف زیاد خرما و احتمال فشار بالای او با من صحبت کرد اما در راه رسیدن به ضیافت پس از مسابقه، او و نامزدش در صندلی عقب ون نشسته بودند و او به اندازه سه کیسه، استفراغ کرد. ما به خیال مسمومیت غذایی او، برایش چند بطری آب معدنی گرفتیم. وقتی به هتل رسیدیم، دوستان مومو، کتفهای او را گرفتند و به هتل رساندند. مومو به آنها تکیه داده بود و به سختی راه میرفت. بدن او به شدت میلرزید و دست و پایش خیس بودند. دکتر به هتل آمد و سپس او را بر روی تخت خواباندیم و او به سختی گفت که حالش بهتر است. در روز بعد، وضعیت مومو بدتر شد و بعد از مدتی به بیمارستان منتقل شد. حدود 25 دقیقه بعد، یک افسر پلیس به من خبر داد که مومو فوت کرده است و من این را به همه اطرافیان او خبر دادم.
برخی میگویند علت مرگ مومو، مصرف دیورتیکهای نگهدارنده پتاسیم بوده و او پس از مصرف این مکملها، دچار نارسایی قلبی شده است. برخی دیگر نیز اعتقاد دارند استروئیدهای آنابولیک ، باعث درگذشت او شده است اما هنوز هیچکدام به اثبات نرسیده است. بن عزیزه یکی از بدنسازان مطرح آفریقایی بود و به گفته دوریان یتس، برنده چندین دوره مستر المپیا، یکی از کسانی بوده که در راه بدنسازی، الهامبخش او بوده است.
شاید برای خیلیها عجیب باشد اما هنگامی که در مسابقات شب قهرمانان 1990 شرکت کردم، به بن عزیزه باختم. عضلات کمر او بسیار ضخیم بود. این صحنه در ذهن من ماندگار شد و عکس او را در یخچال خانه و در باشگاهم قرار دادم تا بتوانم عضلات پشت کمری همچون او داشته باشم.