آشنایی با رابی رابینسون، آقای لایف‌استایل بدنسازی؛ از تحمل کم‌خونی داسی‌شکل تا نایب قهرمانی مستر المپیا
خبرگزاری تماشاگر - رابی رابینسون، از بدن‌سازهای دهه‌های 80 و 90 میلادی آمریکا است که به دلیل سبک زندگی سالم خود که باعث زیبایی اندامش در پیری شده است به «آقای لایف‌استایل» معروف است. او سابقه نایب قهرمانی مستر المپیا در رقابت با فرانک زین و قهرمانی در شب قهرمانان، بهترین‌های جهان و مسابقات جایزه بزرگ بدنسازی را در کارنامه دارد. از دیگر القاب رابینسون، شاهزاده سیاه است.
- کد خبر: 350741
- 1404/08/02
- بازدید:
- 6
طرفداری | رابی رابینسون (Robby Robinson) زاده 24 می 1946 در شهر دمشق، واقع در ایالت جورجیای آمریکا است. پدر رابی، فروشنده مشروبات الکلی بود و دیری نپایید تا خانواده 15 نفره خود را رها کند. اشتیاق رابی به ورزش از سن 12 سالگی در او شکل گرفت؛ جایی که او برنامه‌های تلویزیونی جک لالان را می‌دید و به شروع ورزش ترغیب شده بود. او در دانشگاه A&M فلوریدا تحصیل کرد و در هر دو ورزش فوتبال و دو و میدانی فعال بود. واکنش خوب بدن رابی به وزنه در یکی از تمرینات آماده‌سازی برای این دو ورزش، باعث شد تا او راهش را به سمت بدنسازی کج کند. او در مسابقات آماتوری متعددی شرکت کرد تا در سال 1974، نخستین مسابقه معتبر خود را تجربه کرد.
در سال 1974، این بدن‌ساز به قهرمانی در مسابقات آقای ایالات جنوبی و آقای جنوب شرقی آمریکا رسید. از دیگر تجربیات رابینسون در این سال، رتبه چهارم بخش عضلانی و رتبه دوم کلاس مدیوم آقای آمریکا به میزبانی انجمن AAU بود. رابی در سال 1975 به باشگاه گلدزجیم در شهر ونیز ایالت کالیفرنیا مراجعه کرد و در آن‌جا به تمرینات خود ادامه داد تا در کنار زندگی در شهر ونیز که به «مکه بدنسازی» معروف شده بود، با بهترین‌ها معاشرت کند. با وجود برخی اظهارات نژادپرستانه همانند «سیاه‌پوستان شامل قراردادهای حضور در مسابقات بدنسازی نمی‌شوند»، رابینسون به راهش در این حرفه ادامه داد و در سال 1975 به مسابقات انجمن‌های مختلفی نظیر IFBB رفت. رابینسون در این سال، قهرمانی رده‌بندی کلی در مسابقات آقای آمریکا و مستر ورلد از انجمن IFBB و آقای فلوریدا از انجمن AAU را به دست آورد. او در این سال، موفق به حضور در ورژن AAU آقای آمریکا شد و با وجود رتبه نخست بخش عضلانی و رتبه دوم کلاس مدیوم، در رده‌بندی کلی به رتبه پنجم رسید؛ او در یونیورس IFBB این سال نیز رتبه نخست را به دست آورد.
در سال 1976، این بدن‌ساز از عنوان قهرمانی خود در یونیورس IFBB دفاع کرد و پس از رتبه نخست کلاس میان‌وزن که با برتری برابر مایک منتزر صورت پذیرفت، در رده‌بندی کلی این مسابقات قهرمان شد. او در مستر اینترنشنال همین سال، رتبه نخست کلاس مدیوم و رده‌بندی کلی را به دست آورد. پس از این موفقیت‌ها، نوبت به رقابت در بالاترین سطح مسابقات بدنسازی رسید. رابینسون در سال 1977، تنها در مسابقات مستر المپیا شرکت کرد و امیدواری زیادی را برای قهرمانی در آن داشت زیرا نبود آرنولد شوارتزنگر و حتی فرانکو کولومبو ، باعث شده بود تا IFBB در جستجوی پدیده بدنسازی جهان باشد. با این وجود، آمادگی بدنی فرانک زین باعث شد تا رابینسون، با وجود رتبه نخست دسته سنگین‌وزن رقابت‌ها، در رده‌بندی کلی به رتبه دوم، پس از زین برسد. 
اخبار مرتبط
-
آشنایی با اقلیدس حاتم، مرد مشهور کشتی کچ در برزیل؛ از ابداع هنر رزمی «لوتا لیور» تا پیروزی برابر مرد کوهستان
بیشتر... -
آشنایی با پیت سمپراس، تنیسور معروف آمریکایی؛ از مبارزه با تالاسمی مینور تا 64 عنوان قهرمانی
بیشتر... -
آشنایی با شزم سافین، طلایی کشتی فرنگی المپیک 1952؛ از غلبه بر آیرون‌من تا هم‌نامی با کاراکتر «مارول»
بیشتر...
style="max-width: 100%; margin: 0 auto;" />
سناریوی نایب قهرمانی دوره 1977 مستر المپیا در دوره بعدی آن در سال 1978 نیز تکرار شد و رابینسون، رتبه نخست کلاس وزنی خود و رتبه دوم رده‌بندی کلی، پایین تر از زین را به دست آورد. او در جام جهانی حرفه‌ای‌های این سال، دنی پادیلا را شکست داد و به قهرمانی رسید. از دیگر رقابت‌های رابینسون در این سال، شب قهرمانان بود که با قهرمانی او در رقابت با روی کالندر صورت گرفت. در سال 1979، این بدن‌ساز به رتبه نخست مسابقاتی تحت عنوان «بهترین‌های جهان» که به میزبانی IFBB برگزار می‌شد، رسید و در دسته حرفه‌ای‌های آن، بار دیگر روی کالندر را شکست داد. او در دو آوردگاه دیگر این سال یعنی شب قهرمانان و فراخوان حرفه‌ای پیتزبورو، دنی پادیلا و مایک منتزر را شکست داد و کارنامه افتخاراتش را غنی‌تر کرد. با این وجود، رقابت رابینسون در مستر المپیای 1979، رتبه سوم دسته سبک‌وزن را برایش به همراه داشت؛ او پیش از شروع این دوره از مستر المپیا، تصمیم گرفته بود تا با کاهش وزن خود، از دسته سنگین‌وزن به سبک‌وزن برسد و با فرانک زین رقابت کند. نتیجه تغییر کلاس وزنی برای رابینسون، موفقیت‌آمیز نبود و او را به یک رتبه نزول در رده‌بندی نهایی رساند. از دیگر نتایج این سال رابی، رتبه دوم فراخوان حرفه‌ای فلوریدا و رتبه چهارم کاپ حرفه‌ای کانادا بود. پس از دو قهرمانی متوالی در شب قهرمانان، حضور کریس دیکرسون در دوره 1980 این آوردگاه باعث شد تا رابینسون، رتبه‌ای بهتر از دوم را در آن به دست نیاورد. او در جایزه بزرگ‌های این سال، رتبه دوم کالیفرنیا و رتبه چهارم پنسیلوانیا و پیتزبورو را کسب کرد.
رابینسون یکی از بدن‌سازهایی بود که در اعتراض به ناداوری در مستر المپیای 1980، از حضور در این آوردگاه خودداری کرد. او در سال 1981، رتبه نخست یونیورس پرو، رتبه دوم بخش حرفه‌ای قهرمانی جهان و رتبه سوم جام جهانی حرفه‌ای‌های WABBA را به دست آورد. او در سال 1982 به مسابقات شب قهرمانان رفت تا موفقیت‌های پیشین خود را تکرار کند اما حتی در رده‌بندی نهایی آن قرار نگرفت. رتبه چهارم قهرمانی حرفه‌ای جهان در سال 1983، رتبه هفدهم مستر المپیا و رتبه سیزدهم گرندپری جهان در سال 1984، رتبه هفتم شب قهرمانان در سال 1986 و رتبه دوم گرندپری‌های فرانسه و آلمان و رتبه پنجم مستر المپیا، شب قهرمانان و دومین گرندپری آلمان در سال 1987، از تجربیات بعدی رابینسون در مسابقات بدنسازی بود. در سال 1988، او در مستر المپیا، رتبه‌ای بهتر از هفدهم را به دست نیاورد اما در رقابت‌های دیگر سال، قهرمانی فراخوان آبشار نیاگارا، دوم شب قهرمانان، سوم قهرمانی جهان و گرندپری یواِس پرو، هفتم گرندپری یونان، هشتم انگلستان، نهم اسپانیا و دهم آلمان را به دست آورد.
رابینسون در سال 1989، رقابت جالبی را با گری استرایدوم در قهرمانی حرفه‌ای جهان داشت و موفق به پیروزی بر این رقیب شد؛ او در آرنولد کلاسیک و گرندپری ملبورن همین سال، در رقابت با ریچ گاسپاری و بار دیگر گری استرایدوم ، این بار نایب قهرمان شد. رتبه چهارم آرنولد کلاسیک و رتبه پنجم شب قهرمانان در سال 1990، قهرمانی گرندپری ماسل‌فست، رتبه هشتم آرنولد کلاسیک و رتبه سیزدهم مستر المپیا در سال 1991، رتبه دوم فراخوان آیرون‌من و رتبه سوم شب قهرمانان در سال 1992 و رتبه هشتم فراخوان آیرون‌من در سال 1993، تجربیات بعدی رابینسون در دنیای بدنسازی بود. او در سال 1994، پس از رسیدن به سن 48 سالگی، در رده مسترز مسابقات بدنسازی که در انجمن IFBB با نام «المپیا مسترز» برگزار می‌شد، حضور یافت. نتیجه ماجراجویی‌های رابینسون در المپیا مسترز، قهرمانی سال 1994 که با «هو» شدن توسط تماشاگران به دلایل نژادپرستانه همراه بود، رتبه دوم سال 1995، رتبه چهارم سال 1996، رتبه نخست دسته بالای 50 سال 1997، رتبه ششم سال 1999، رتبه سوم سال 2000 و رتبه چهارم سال 2001 بود. او در سال 1998، در دسته مسترز آرنولد کلاسیک حضور داشت و به رتبه سوم رسید. 
رابینسون ماجراجویی‌های ورزشی خود را با وجود بیماری ژنتیکی «کم‌خونی داسی‌شکل» شروع کرد و ادامه داد. او با وجود دردها و مشکلاتی که این بیماری برایش ایجاد می‌کرد، دست از ورزش نکشید و حتی در سنین بالای 40 سال نیز به حضور در مسابقات بدنسازی ادامه داد. رابینسون پس از رسیدن به سنین بالای 60 و 70 سال نیز از نمایش بدن خود، ترسی نداشت و توانست تا در این سنین، هم‌چنان بدن شادابی داشته باشد. او با نیمه‌مستند معروف بدنسازی یعنی «پمپاژ آهن»، در قاب تصویر دیده شد و سپس در فیلم «گرسنه بمان» و یکی از اپیزودهای سریال خیابان‌های سان‌فرانسیسکو به نام «ددلیفت»، بازی کرد. او با استروئیدها به شدت مخالف بوده و اعتقاد دارد که این مواد، زیبایی را از دنیای بدنسازی می‌گیرد. رابی در سال 2013، زندگی‌نامه خود را با استفاده از لقب همیشگی‌اش به نام «شاهزاده سیاه» منتشر کرده است. او به جز این لقب، لقب دیگری با نام «آقای لایف‌استایل» دارد زیرا با وجود بالا رفتن سن، سبک زندگی سالمش به بدن او، آسیبی نرسانده است. 
از سری خاطرات ورزشی اقلیدس حاتم، مرد مشهور کشتی کچ در برزیل؛ از ابداع هنر رزمی «لوتا لیور» تا پیروزی برابر مرد کوهستان پیت سمپراس، تنیسور معروف آمریکایی؛ از مبارزه با تالاسمی مینور تا 64 عنوان قهرمانی شزم سافین، طلایی کشتی فرنگی المپیک 1952؛ از غلبه بر آیرون‌من تا هم‌نامی با کاراکتر «مارول» آرشیو مطالب مرتبط
