اوریه: هواداران پرسپولیس مطمئن باشند که قهرمان می شویم
خبرگزاری تماشاگر - مدافع ساحل عاجی پرسپولیس می‌گوید که پیام من به هواداران این است که مطمئن باشند می‌خواهیم قهرمان شویم.
- کد خبر: 352444
- 1404/08/13
- بازدید:
- 4
باشگاه خبرنگاران جوان؛ مریم طایفه -سرژ اوریه مدافع ساحل عاجی تیم فوتبال پرسپولیس درباره احساسش از اولین بازی در پرسپولیس اظهار کرد: من تمام تلاشم را کردم تا در اسرع وقت بتوانم برگردم و بازی کنم. کسی که مصدوم می‌شود، درمانش زمان می‌برد و این امری زمان‌بر است. با این حال اولین‌بار که بازی کردم، حس خیلی خوبی داشتم. اولین برخورد من با هواداران لحظه خاصی برای من بود. بابت صبر کردن‌شان تشکر می‌کنم و سعی دارم آماده‌تر شوم تا فصل خوبی را پشت سر بگذارم. او درباره میزان آمادگی اش گفت: من همیشه سعی دارم در اوج آمادگی باشم. وقتی اولین بازی‌ام را انجام دادم، کادرفنی فکر نمی‌کرد ۸۰ دقیقه بازی کنم، اما تمام توانم را گذاشتم. من هر جا بروم، ۱۰۰ درصد توانم را می‌گذارم و هر کاری می‌کنم که بتوانم در سطح بالا بازی کنم. الان وقت آن است که گام به گام پیش بروم. این یک روند است و باید آمادگی خودم را حفظ کنم و فرمم را روز به روز بهتر کنم. خوشحالم تیم در این ۲ بازی امتیاز گرفت و عملکرد فردی من دیگر مهم نیست. همه ذهنیتم این است که بهترین خودم باشم.
او درباره اینکه چطور شد که به پرسپولیس آمد و از این تیم شناخت داشت، گفت: بله. وقتی باشگاه از من خواست به ایران بیایم، شرایط باشگاه را پیگیر بودم و می‌دانستم یکی از بهترین خانواده‌های فوتبال آسیا را دارد. از بیفوما سوال پرسیدم و او گفت اینجا حالش خوب است. برای من مهم بود یک شناختی داشته باشم. دیده بودم که طرفداران چطور تیم‌شان را تشویق می‌کنند و این حسی خوبی را به وجود آورده بود. هنوز شانسش را نداشتم در ورزشگاه اصلی این جو را تجربه کنم و خوشبختانه استقبال خوبی هم در فضای مجازی از من شد. شنیده بودم بازیکنان فرانسوی به اینجا آمده‌اند و سعی کردم شناختم را بیشتر کنم. وسام بن‌یدر دوست من بود و از او درباره لیگ پرسیدم که صحبت‌های مثبتی داشت. قبل از قرارداد بستن، شناخت خوبی باید پیدا کنم و این کار را انجام دادم. بیرون از کشور به خاطر جنگ احساس می‌کنی اوضاع خوب نیست، اما باید خودتان داخل کشور باشید. من حس خوبی را تجربه کردم. در دوره‌ای که مصدوم بودم، شانس بازی نداشتم، اما در این دوره محبت هواداران را حس کردم. همچین جوی را دوست داشتم و ما برای طرفداران فوتبال بازی می‌کنیم. مهم است که بتوانیم حمایت‌شان را جبران کنیم.
او درباره سطح فوتبال ایران بیان کرد: خوب. بیشتر می‌خواهم راجع‌به تیم خودمان صحبت کنیم که امتیازات خوبی گرفتیم. سطح فنی‌مان خوب است و باید تلا‌ش‌مان را بیشتر کنیم. من به همه احترام می‌گذارم و هر جا بروم، خودم را با شرایط آنجا وفق می‌دهم. این مشکلات چمن را نمی‌توان با هر کشوری مقایسه کرد و باید ما خودمان را تطبیق بدهیم.
او افزود: من اکثرا در خانه هستم و کم بیرون می‌روم، اما یک رستوران رفتم که جوش خوب بود. من مصدوم بودم و تمرکزم روی ریکاوری خودم بود. دوست دارم با خانواده خودم بیشتر تعامل داشته باشم. حالا که بازی می‌کنم، بعد از تمرینات خیلی خسته می‌شوم. من با همه تلاش‌هایم داخل زمین، در خانه خیلی تنبل هستم و بعد از تمرین و بازی می‌روم می‌خوابم. در رستوران که بودم حس مثبتی داشتم و تجربه خوبی بود. سعی می‌کنم بعدا بیرون بروم. فعلا بعد از مصدومیت هستم و باید بیشتر به فکر خوم باشم و مراقبت کنم. اگر دعوتم کنی، حتما! او درباره اینکه بیماری اش در فضای مجازی منتشر شد، گفت: قبلا هم گفتم احترام برای من خیلی مهم است. چیزی که فهمیدم این است که مردم دوست دارند خیلی سریع اظهار نظر داشته باشند، اما من دوست دارم حریم خصوصی خودم و خانواده‌ام حفظ شود. اینکه آن خبر از کجا آمد، برای من عجیب بود. نمی‌شود در خصوص زندگی خصوصی بقیه صحبت کرد. این زندگی خصوصی و شخصی من است که مربوط به خانواده من هست. من آدمی نیستم که زیاد داخل رسانه باشم یا در شبکه‌های اجتماعی فعال باشم. هر وقت اتفاقی می‌افتد، دوست ندارم چیزی را علنی کنم و جنجال به پا کنم ولی اصلا نمی‌دانم چطور آنها مطرح شد. باید به آنچه مربوط به من بود، احترام گذاشته می‌شد. فوتبال جداست، زندگی شخصی جدا و باید به زندگی شخصی ما احترام گذاشته شود. اصلا چنین مشکلی را خارج از اینجا نداشتم. این اولین‌بار بود که مردم زندگی من را داخل فضای مجازی ریخته بودند و نظر میدادند.
اوریه درباره اینکه چرا در فوتبالش وقفه افتاد، گفت: دفعه آخر که قهرمان جام ملت‌های آفریقا شدیم، دورههایی بود که مصدوم شدم و نیاز به تمرکز روی بدن خودم داشتم. وقتی از خواب بیدار شدم، حالم خوب نبود و حس و حال تمرین را نداشتم. پیشنهاداتی داشتم، اما بدنم و شخصیتم را می‌شناختم. من دوست دارم ۱۰۰ درصد توانم را بگذارم، اما آن زمان توانایی جنگیدن را نداشتم. تصمیم گرفتم مدتی صبر کنم و یک پیش‌فصل را با خودم بگذرانم. بدن من آن واکنش مدنظرم را نشان نداد و این مدت طول کشید. بعد از ۸ ماه، حالم بهتر شد و دوباره از نو شروع کرد. اهداف زیادی داشتم و می‌خواستم قویتر برگردم. بعد از شروع دوباره پیشنهادات را بررسی کردم و چند مورد را رد کردم. علت اینکه بیرون بودیم، همین بود، اما الان از حضور در پرسپولیس خوشحال هستم، چون فرصت دوباره جنگیدن را پیدا کردم. تجربه جدید و خوشایندی
اخبار مرتبط
است. او درباره اینکه پرسپولیس در جدول رده بندی از رقبا عقب افتاده است، گفت: من از وحید باید تشکر کنم. من رابطه خوبی با همه نفرات باشگاه از جمله رئیس باشگاه تا بقیه نفرات داشتم. او استقبال گرمی از من کرد و این خیلی مهم است. مردم با یک اتفاق خیلی ساده گذشته را فراموش می‌کنند، اما حضور من در پرسپولیس به خاطر رئیس بود. آنها با من رابطه خوبی داشتند و من احترام می‌گذارم. وحید هم انسان خوبی بود که خیلی خوب کار کرد. پیدا کردن راه‌حل بعضی از اوقات مشکل است، اما من قدردان زحماتش هستم. فرصت‌هایی را برای جدول از دست دادیم و در ۴ بازی مساوی کردیم. اگر بهتر از این فرصت‌ها استفاده کرده بودیم، ۶ امتیاز جلو بودیم. ما باید برگردیم و این پیام را به بقیه بدهیم. امیدوار هستم این روند را ادامه بدهیم و برای قهرمانی بجنگیم.
او درباره اینکه با کدام بازیکنان پرسپولیس دوست هست، گفت: ۱۰ سال است که بیفوما را می‌شناسم و داداش من است. او خیلی من را ترغیب کرد که به اینجا بیایم. با حسین کنعانی‌زادگان هم دوست هستم. با مارکو باکیچ هم دوستم، چون هر دو تازه‌وارد هستیم. حس خوبی اینجا دارم و بیرون زمین هنوز کاری نکردیم. او درباره اینکه جدایی هاشمیان به نفعش شد، بیان کرد: وقتی یک تغییر رخ می‌دهد، بعضی‌ها سعی دارند عملکردشان را بهتر کنند. من دوست ندارم راجع‌به نظر مربی در خصوص بیفوما صحبت کنم. بیفوما خیلی به تیم کمک می‌کند و باید اعتماد سرمربی جدید را جلب کند. همه باید کنار هم باشیم و بیفوما بازیکنی است که به پرسپولیس کمک می‌کنند. او در جایگاه مناسبی است که گل و پاس گل بزند. باید کنار هم بجنگیم و خواسته‌های سرمربی را برآورده کرد.
او درباره اینکه با سباستین هالر مهاجم ساحل عاجی برای حضور در پرسپولیس صحبت نکرده است، گفت: من ایجنت نیستم. بیفوما از باشگاه تعریف کرد، چون ۱۰ سال است که او را می‌شناسم و برایم اعتماد کردن به حرف‌هایش ساده بود. من از وضعیت هالر هیچ خبری نداشتم. اگر پیشنهادی جدی وجود داشت با من تماس می‌گرفت. اگر امکانش وجود داشت یا باشگاه به من می‌گفت، با او صحبت می‌کردم.
او درباره ضربه کاشته باکیچ در بازی با تراکتور گفت: واقعا خوب است. داخل تمرینات ندیده بودم ولی بیفوما گفته بود. اصلا داخل تمرینات ندیده بودم و غافل‌گیر شده بودم. الان باید به باکیچ بگوییم مارکو رایس (باخنده)! من از زاویه خوبی صحنه را تماشا کردم و واقعا غافل‌گیر شدم. حس بازیکن خیلی مهم است و مهم این است چه کسی می‌تواند ضربه بزند، گلش کند و تیم را برنده کند.
اوریه درباره اینکه چه اتفاقی افتاد تا فوتبالیست شد، گفت: من وقتی سن و سالم کم بود، اوضاع خانواده ما مناسب نبود. ما خانواده کوچکی داشتیم و پدرم انسان خجالتی بود. هر کسی سعی داشت کار خودش را انجام بدهد. پدرم راننده اتوبوس بود و مادرم بچه‌داری می‌کرد. وقتی سنم کم بود، می‌خواستم این را عوض کنم. وقتی می‌خواستم غذا بخورم، شرایط خانه سخت بود. این فرصت نصیبم شد که برای اهدافم بجنگم. همه تلاشم را کردم تا بجنگم. آدم وقتی سنش کم است، دنبال خوش‌گذرانی است، اما وقتی می‌فهمد می‌تواند کار‌های بزرگی بکند، راه می‌افتد.
او افزود: مردم دوست دارند دستاوردهایشان را بیشتر کنند و از فرصت‌های مهاجرت استقبال می‌کنند. خانواده ما برای رویایش مهاجرت کرد و وقتی این هدف را داشتیم، همگی حسابی زحمت می‌کشیدیم. برای فوتبالیست شدن همه چیزم را گذاشتم. مادرم نمی‌خواست که فوتبال بازی کنم، چون از ساعت ۹ تا ۲۱ بیرون بودم و مادرم حسابی از من عصبانی بود. از مدرسه زیاد خوشم نمیآمد و خودم را وقف فوتبال کردم. دوست ندارم کسی به من دستور بدهد و من همه تلاشم را کردم. خانواده خیلی برای من مهم است. فوتبال با خانواده فرق دارد. زندگی با خانواده است و فوتبال آنقدر مهم نیست. من حواسم اول از همه به زندگی خودم است. وقتی فوتبالم تمام شود، همه چیز در خانواده است. خانواده به تو کمک می‌کند که به شرایط خوب خودت برگردی و من همیشه حواسم به آنها هستند.
او درباره اینکه زمانی می‌خواست برای فرانسه بازی کند، بیان کرد: من همان سن کم، تیم ملی کشورم را انتخاب کردم. دعوتنامه داشتم که به رده‌های پایه فرانسه بروم، اما انتخابم از اول بازی کردن برای ساحل عاج بود. دوست دارم در فرانسه زندگی کنم، اما درخواست این را نداشتم که برای فرانسه بازی کنم. هیچوقت این انتخاب را نداشتم. خیلی خوشحالم که چنین انتخابی داشتم. اگر حسرتی داشته باشم، این است که بیشتر تلاش نکردیم که به جام جهانی برسیم. او درباره اینکه در جام جهانی پاس گل داده است، گفت: بعد از بازی با ژاپن، ۵ ساعت بیدار بودم، چون نمی‌دانستم این خواب است یا بیداری. این رویای من بود که برای تیم ملی کشورم آن هم در جام جهانی بازی کنم. خیلی اتفاق خاصی بود. بچگی من در این رویا بود که در جام جهانی بازی کنم و خاص بود که اولین جام جهانی من در برزیل بود. اوریه درباره پیوستنش به پاری سن ژرمن بیان کرد: آن دوره خیلی برایم غافل‌گیرکننده بود. زحمت کشیدم و تلاش کردم تا به آنجا برسم و برایم عجیب نبود، اما خوشحال بودم. فوق‌العاده بود. من از تولوز به پاریس رفتم و کاوانی و زلاتان آنجا بودند. تلاش می‌کردم تا آنجا رقابت کنم. من باید تلاش می‌کردم تا دفاع راست باشگاه باشم. سرمربی نظرش را دارد، اما من با تلاشم باید نظرش را تغییر بدهم. پاریش باشگاه خودم است و من اهل پاریس هستم و طرفدار هیچ تیمی غیر از پاری‌سن‌ژرمن نیستم. او درباره اینکه گفته بود اگر از گرسنگی بمیرم به مارسی نمی‌روم، گفت: این در خون من است. ما وقتی این حرف‌ها را میزنیم واقعیت است. وقتی برای یک تیم بازی می‌کنی، نمیتوانی برای رقیب بازی کنی. بزرگترین دشمن ما مارسی است و نمی‌شود به این تیم بروم تا جلوی پاری‌سن‌ژرمن بازی کنم. این در خون من است. من خوشحال شدم که فیگو از بارسلونا به رئال مادرید رفت و خیلی خوشحال شدم که این اتفاق افتاد (با خنده)! من خودم طرفدار رئال مادرید هستم. خیلی‌ها از رئال می‌ترسند، چون این بزرگترین تیم اروپاست.
او درباره حضورش در بازی پاری سن ژرمن و بارسلونا بیان کرد: جو رختکن خیلی بد بود. واقعا حال بازیکنان گرفته شده بود، یعنی پایم را که داخل رختکن گذاشتم، دیدم همه ناراحت هستند. در این جور بازی‌ها تیم ما آمادگی‌اش را دارد تا رقابت کند، اما خیلی از بازیکنان مثل وراتی داشتند اشک می‌ریختند. البته این مسیر باعث قهرمانی پارسال شد. اگر بازی VAR داشت، حتما می‌بردیم و نتیجه عوض می‌شد. آن زمان فقط باید به داور اعتماد می‌کردیم.
او درباره رفتنش به تاتنهام بیان کرد: شروع اینطور بود که در ماشین بودم و وقتی به من زنگ زدند، پروژه باشگاه را به من توضیح دادند. با مربی باشگاه همان روز صحبت کردم. وقتی مربی یک باشگاه تو را نمی‌خواهد و فقط گزینه هستی، بازیکن بیشتر سردرد می‌شود. با من درباره پروژه باشگاه صحبت کرد. رابطه نزدیکی با او داشتم و وقتی اخراج شد، خیلی ناراحت شدم. دوره‌ای که با پوچتینو گذراندم، خیلی خوب بود. ما دوم شدیم و به فینال لیگ قهرمانان اروپا رفتیم که بدترین فینال تاریخ بود. حال‌مان خیلی بد بود، چون داخل لیگ ۲ بار لیورپول برده بودیم و حس بدی داشتیم.
اوریه درباره تفاوت پورچتینو و مورینیو بیان کرد: کار کردن با پوچتینو سخت است ولی با کار کردن با مورینیو متفاوت است، چون اهمیت اصلی بردن‌مان هست. کار‌های تاکتیکی می‌کند، اما هدف بردن است. او سبکش مشخص است و می‌خواهد برنده شود. ما هویت مشخصی داشتیم ولی در دوره مورینیو خیلی وقت‌ها خوب بازی نمی‌کردیم ولی می‌بردیم. او شرطی نداشت، می‌گفت اگر می‌خواهید من خوشحال باشم، برنده شوید. باهم وقت خوبی گذراندیم. همیشه خیلی خوبی نبود ولی لذت بردم. برای آن فینال فکر می‌کردم اگر باشد برنده می‌شویم. او یک برنده است و از برنده‌ها من خوشم می‌آید. ما بلد بودیم سیتی را ببریم و این فینال خیلی به ما کمک می‌کرد. ما اصلا نفهمیدیم چطور این تصمیم را باشگاه گرفت. خیلی برایش ناراحت شدم و می‌شد باشگاه بعد از سال‌ها جام ببرد.
او درباره ارتباط خوبش با هری کین بیان کرد: او یک حرفه‌ای تمام عیار است. هر وقت خارج از خانه بازی کردیم، او به باشگاه میرفت همان روز کار‌های ریکاوری خودش را انجام می‌داد. خوشحال هستم که امسال دارد با بایرن مونیخ اینطور بازی می‌کند. او سال‌هاست که بهترین مهاجم نوک دنیاست. او تحت هر شرایطی برای تاتنهام گل می‌زد. مدل بازی هالند و هری فرق می‌کند و هری دقیقا می‌تواند هر کاری کند.
او درباره اینکه برای بازگشت به تیم ملی ساحل عاج آماده هست، گفت: این رویای من است. امیدوار هستم این اتفاق بیفتد. کار من هنوز تمام نشده. اگر بتوانم در خدمت تیم ملی باشم، چرا که نه. اگر بهترین خودم باشم چرا که نه. من رابطه خوبی با کادرفنی تیم ملی دارم و با هم در ارتباط هستیم. رویای من بازی کردن در جام ملت‌های آفریقا و جام جهانی است. خوشحال می‌شوم که برای آن تیم بازی کنم، چون هنوز کاپیتانش هستم. من عاشق کشورم هستم. هر زمان آنجا می‌روم واقعا حالم خوب است.
اوریه درباره اینکه بهترین دوره فوتبالی اش چه زمانی بوده است، گفت: همه جا بهترین دوره من است. من خودم را محدود نمی‌کنم. دوره اوج یک مسئله‌ای است که باید ببینی در لحظه چه کار می‌کنی. اگر اعتماد به نفس انجام دادن را داشته باشی، خیلی خوب است.
او درباره انتخابش از بین کاوانی و ابراهیموویچ بیان کرد: کاوانی یک جور دیگر بود. ابراهیموویچ خیلی خوب بود، اما کاوانی برای من کمی بالاتر بود، چون خودش را به توپ می‌رساند و بازیکنی بود که همیشه خودش را به توپ می‌رساند. من بعضی وقت‌ها سانتر‌های خوبی نداشتم، اما کاوانی هر طور بود خودش را می‌رساند.
او درباره بهترین هم تیمی اش بیان کرد: بازیکنان بی‌نظیر بودند که کنارشان بودم. در پاریس بهترین همبازی من وراتی بود که هر کاری می‌کرد. تصمیماتش دیوانه‌کننده بود. همیشه فوتبال خودش را بازی کرد. در تاتنهام بهترین همبازی من موسی دمبله بود. در خصوص او به اندازه کافی صحبت نمی‌شود.
او درباره اینکه شرایط پرسپولیس با اوسمار خوب است، گفت: انرژی خیلی خوبی به تیم اضافه کرده و هنوز خوب او را نمی‌شناسم. در مواجه اول‌مان فهمیدم کار بزرگی می‌خواهد انجام بدهد. امیدوارم باشگاه را مطابق انتظار همه به بالای جدول برساند. من زیاد اهل صحبت نیستم، اما امشب اینجا آمدم تا پیامم را به هواداران بدهم و مطمئن باشند می‌خواهیم قهرمان شویم.
