آشنایی با کریستین پالوسالو، نخستین طلایی المپیک در کشتیهای فرنگی و آزاد؛ از استقبال در تالین تا فرار به فنلاند
خبرگزاری تماشاگر - کریستین پالوسالو، کشتیگیر مطرح کشور استونی، نخستین کشتیگیر تاریخ المپیک است که در یک دوره این آوردگاه به مدال طلای کلاس سنگینوزن هر دو سبک کشتی یعنی فرنگی و آزاد رسیده است. او پس از اشغال کشورش توسط شوروی، روزهای سختی را در زندان سپری کرد و با شناساییشدن توسط یکی از سربازان فنلاندی در تبعید به خط مقدم جنگ شوروی با این کشور، توانست از آزار مهاجمان نجات پیدا کند.
- کد خبر: 345743
- 1404/06/04
- بازدید:
- 6

طرفداری | کریستین پالوسالو (Kristjan Palusalu) زاده 10 مارس 1908 در شهر وارموروی سابق و ماتسی کنونی در امپراطوری سابق روسیه و استونی امروزی است. او هشتمین فرزند یوری و لیسو تروسمان بود. در کودکی، کریستین پیشتاز تمام ورزشهای روستای خود، بالاخص وزنهبرداری بود. او در رشتههای ورزشی مختلف فعالیت جدی داشت و توانست به عملکرد موفقی در دو و میدانی و ژیمناستیک نیز دست یابد. او در سال 1929، راهی خدمت سربازی شد و در قلعه دریایی سوروپی، فعالیت در توپخانه را آموخت. پالوسالو در پادگان تالین بود که با ورزش کشتی آشنا شد و خیلی زود به مهارت لازم برای موفقیت در آن رسید. پالوسالو توانست به قهرمانی مسابقات داخلی پادگان برسد و سپس برای تمرینات حرفهایتر به باشگاه کشتی تالین برود. او پس از مدتی در مسابقات قهرمانی کشتی آزاد و فرنگی استونی شرکت کرد. پس از یک سال و نیم خدمت سربازی، پالوسالو به مزرعه خانوادگی بازگشت و همراه کمک به خانواده، در باشگاه ورزشی محله خود، به سرایداری پیست یخ پرداخت.
او در ماه نوامبر 1930، نخستین مدال خود در مسابقات قهرمانی کشتی آزاد استونی را به دست آورد و پس از پیروزی برابر الکساندر کولو، مدال برنز این رقابتها را کسب کرد. پالوسالو در مارس 1931 به مسابقات قهرمانی کشتی فرنگی استونی رفت و توانست مدال برنز دیگری را کسب کند. در اکتبر همین سال بود که نخستین قهرمانی مهم کارنامه ورزشی این کشتیگیر به ثبت رسید و او در سبک فریاستایل یا آزاد کشتی استونی، مدال طلا را به دست آورد. او پس از تمرینات سخت خود، در رقابتهای داخلی بیرقیب شد و پس از دو قهرمانی متوالی در هر دو سبک کشتی استونی، فقط دو باخت را متحمل شد. او در تورنمنتهای مختلف کشتی حضور یافت و پس از آبدیدهشدن، عازم المپیک 1936 برلین شد. پالوسالو، در هر دو سبک کشتی یعنی فرنگی و آزاد المپیک، حضور داشت و نخستین مسابقات خود را در سبک آزاد پشتسر گذاشت. او در کلاس وزنی سنگینوزن المپیک برلین به روی تشک رفته بود و در نخستین گام، یوزف کلاپوچ از جمهوری چک را شکست داد. او در مسابقات بعدی خود نیز سربلند بود و توانست بر رقبایی چون روبرت هرلاند از فرانسه، مهمت کوبان از ترکیه و ویلی بورکی از سوئیس غلبه کرده و برای مدال طلا، به مصاف هیالمار نیستروم فنلاندی برود. در مسابقهای که به مدت طولانی به صورت سرپا دنبال شد، اجرای ناگهانی چندین فن، پیروزی 0-3 را برای این کشتیگیر اهل استونی به همراه داشت تا او
مدال طلای المپیک برلین در کشتی آزاد سنگینوزن را برای کاروان استونی، به دست بیاورد.
پالوسالو پس از یک روز استراحت، آماده رقابت برای سبک فرنگی کشتی المپیک شد. نخستین گام او با پیروزی برابر رقیب اهل اتریش یعنی ادوارد شول برداشته شد. پس از پیروزی برابر این کشتیگیر تنومند اتریشی، پالوسالو به درخشش خود در برلین ادامه داد و برابر زولتان کوندروسی از رومانی پیروز شد. سومین مصاف او در کشتی فرنگی این دوره از المپیک برابر جان نایمن سوئدی بود که همانند این مرد استونیایی در دو بازی نخست، پیروز شده بود. پس از مقاومت در خاک، او توانست رقیب سرسخت سوئدی را شکست داده و خط و نشان جدی برای طلای فرنگی بکشد. او پس از پیروزی 0-3 برابر مهمت کوبان ترک، میبایست برای کسب مدال طلا برابر مرد شکستناپذیر آلمانیها یعنی کورت هورنفیشر قرار گیرد. کشتیگیر آلمانی، پیش از المپیک به سه قهرمانی در اروپا رسیده و در مسابقات قهرمانی کارگران نیز شکستناپذیر بود. در روزی که هر دو کشتیگیر رقابت برابری را در حضور آدولف هیتلر داشتند، پالوسالو موفق به گرفتن کمر هورنفیشر در دقایق پایانی کشتی شد تا با به پل بردن او به پیروزی با نتیجه 0-3 رسیده و با طلای دیگری در برلین و این بار سبک فرنگی کشتی، در ادوار المپیک جاودانه شود. این مدال، پالوسالو را به نخستین کشتیگیر تاریخ المپیک تبدیل کرد که در کلاس سنگینوزن هر دو سبک کشتی، طلایی شده است. او آلمانیها را به سکوت فرو برد و شاهد تشویقهای بیامان هموطنانش در برلین شد. در بازگشت به وطن، پالوسالو شاهد جمعیت زیادی بود که برای تشکر از قهرمان کشورشان در ورزشگاه کادریوک جمع شده بودند. پس از جشن بزرگ مردم استونی در این روز، یک قطعه زمین زراهی به پالوسالو اهدا شد تا به ثمره درخشش خود در برلین برسد. کمی بعد، باشگاه ورزشی تالین، میزبان آوردگاهی از کشتی میان غولهای مختلف این ورزش بود. پالوسالو در این آوردگاه، بار دیگر برابر هورنفیشر آلمانی قرار گرفت و بار دیگر نیز او را شکست داد. پیش از شروع مسابقات قهرمانی کشتی اروپای سال 1937 پاریس، این کشتیگیر استونیایی دچار تب و سرماخوردگی شدید شد. از این رو، او در دو مسابقه نخست خود، عملکرد جالبی نداشت. با این وجود، او پس از پیروزی برابر روبرت هرلند، لئون شارلیه و نایمن سوئدی به مسابقات بازگشت و راهی فینال شد. در فینال و در حالی که یوزف کلاپوچ اهل جمهوری چک تا دقایق پایانی از رقیب استونیایی خود پیش بود، آخرین زورهای پالوسالو منجر به شکستن سد کلاپوچ شد و او را به مدال طلای قهرمانی اروپا رساند. جدال برابر ولدمار رولانت در هفت ژانویه 1938، منجر به آسیبدیدگی پالوسالو از ناحیه شانه شد تا او مجبور به خداحافظی از دنیای کشتی شود. در سال 1940، اتحاد جماهیر شوروی، کشور استونی را اشغال و مرد طلایی برلین را همانند دیگر ورزشکاران و اهالی استونی، دستگیر کرد.
پالوسالو در حین انجام کارهای سخت اجباری در زندان، سعی بر فرار داشت که این اتفاق، او را محکوم به اعدام کرد. با این وجود، پس از مدتی، حکم اعدامش لغو و او محکوم به تبعید به خط مقدم جنگ برابر فنلاند شد. شناسایی قهرمان برلین توسط هایکی ساوولاینن، یکی از افسران فنلاندی در خط مقدم، باعث شد تا پالوسالو به سوی فنلاند فرار کرده و در این کشور مقیم شود. او در فنلاند بسیار پذیرفته شد و پس از فروکش جنگ به استونی بازگشت. او تا شروع دهه پنجاه میلادی، مورد بازجویی در کشورش قرار گرفت و دچار برخی مشکلات سیاسی و اتهامهایی در جنگ شد که در نهایت به تبرئهشدنش منتهی شد. او تا سال 1958، از حضور در مجامع عمومی محروم شده بود و در سال 1960، با حضور در رادیو استونی، این ممنوعیت را از بین برد. او در ادامه زندگی خود به عنوان داور در مسابقات مختلف کشتی حضور یافت. پالوسالو در سال 1987 و در جریان جشنواره ورزشی تالین، برای آخرین بار در مجامع عمومی استونی دیده شد. مرد طلایی برلین در 17 ژوئیه 1987، جان به جانآفرین تسلیم کرد و در متسا کالیمیتسوی استونی، در کنار همسرش به خاک سپرده شد. در مقابل مرکز اجتماعی واربلا، سنگ یادبودی به یاد پالوسالو ساخته شده است؛ همچنین مسابقات کشتی فرنگی در تالین، بزرگترین کشتی شرکت کشتیرانی استونی و یک سالن ورزشی نیز به نام این ورزشکار مزین شده است. او یکی از مهمترین مردان تاریخ کشور استونی است که نام این کشور را در ورزش جهان مطرح کرد.
از سری خاطرات ورزشی رضا سوخته سرایی، پهلوانی از رامیان؛ از سه طلای متوالی در بازیهای آسیایی تا عدم حضور در المپیک جان گریمک، شاهنشاه عضلهسازی؛ از المپیک 1936 تا حرکات آکروبات در استیج و بیرقیب در بدنسازی استیو ریوز، پادشاه شمشیر و صندل دنیای بدنسازی؛ از قهرمانی مستر یونیورس تا درخشش در نقش هرکول