گلایه منصوریان از قلعه‌نویی و یک بحث مهم: فوتبال ماییم!
خبرگزاری تماشاگر - از دایی و باقری تا ناگلزمن و ساکی و کلوپ
- کد خبر: 272856
- 1402/12/25
- بازدید:
- 1973
به گزارش "ورزش سه"، پس از پایان جام ملت‌های آسیا و در شرایطی که دستیاران امیر قلعه‌نویی مورد انتقاد هواداران و کارشناسان فوتبال قرار گرفته بودند، در یک برنامه تلویزیونی حاضر شد و در واکنش به انتقاداتی که به رزومه کادر او وارد می‌شد گفت هر بازیکن بزرگی مربی موفقی نخواهد شد.
این صحبت‌های امیر قلعه‌نویی باعث دلخوری علیرضا منصوریان شد و او در ویژه برنامه آنتن برای دربی درباره این موضوع صحبت کرد. البته اظهارات منصوریان با مخالف پژمان راهبر، سردبیر ورزش سه، همراه شد همین مسئله باعث شد تا گفت‌وگوی جالبی بین آنها شکل بگیرد. در این بین کریم باقری نیز جملات کوتاهی را به زبان آورد.
مشروح این صحبت‌ها را در ادامه می‌خوانید: ویدئو: 327361
علیرضا منصوریان: از امیر قلعه‌نویی خیلی گله دارم. می‌خواهم گله‌ام را بگویم. فوتبال من و کریم و امثال من هستیم. لابلای ما مربیان هم ۳-۴ مربی هم می‌آیند که سابقه مربیگری نداشته‌اند و فوتبالی نبوده‌اند. اینها گلخانه‌ای رشد می‌کنند. چه تعدادی داریم؟ مثل یواخیم لو چه تعدادی داریم؟ یک هزارم بین فوتبال جهان. یک‌باره امیرخان به تلویزیون می‌رود و می‌خواهد از کادرش دفاع کند. این گله من به برادر بزرگ و مربی‌ام است؛ یکدفعه می‌گوید هر بازیکن بزرگی قرار نیست مربی بزرگی شود. همه بازیکنان بزرگ مربی می‌شوند و بعضی‌هایشان قطعا مربی خوبی نمی‌شوند. حالا چون مربی و استادم بوده، این گله به او وارد است.
پژمان راهبر: ولی من حرف شما را رد می‌کنم.
علیرضا منصوریان: خود امیر قلعه‌نویی بازیکن کوچکی بوده؟ بازیکن بزرگی بوده و ۶۸، ۶۹ و ۷۰ یکی از ارکان استقلال بوده و امروز تبدیل به یک مربی بزرگ شده است. برای مثال چون آقای قاسمپور از او ایراد گرفت بگوییم همه بازیکنان بزرگ قرار نیست مربی خوبی شوند. من آن شب خیلی ناراحت شدم.
پژمان راهبر: حرف درستی است. همه بازیکنان بزرگ قرار نیست مربی بزرگی شوند.
اخبار مرتبط
-
توضیحات مدیرعامل فجر درباره بازی جنجالی
بیشتر... -
بازگشت سعید صادقی از بیماری
بیشتر... -
پیولی: به شایعات اخراجم توجهی نمی‌کنم
بیشتر...
style="width:2em;" src== style="max-width: 100%; margin: 0 auto;"/>
علیرضا منصوریان: فوتبال مال ماست. مال ستاره‌هایش. من و کریم فوتبالیم. من و یحیی و بچه‌های نسل خودمان.
پژمان راهبر: این حرف که فوتبال مال ماست حرف اشتباهی است. الان فوتبال آلمان را نگاه کنید. از بین ۱۸ تیم بوندسلیگا چند ستاره کار می‌کند؟ این بحث در فوتبال آلمان هم خیلی جدی است. می‌گویند مربیانی که لپ تاپی هستند و این مدلی به قضیه نگاه می‌کنند. آنجا هم این چالش هست و مهمت شول می‌گوید این مربیان به درد نمی‌خورند.
علیرضا منصوریان: باز هم متوجه نشدی چه می‌گویم. شاکله فوتبال را فوتبالی‌ها درست می‌کنند. بین پنج هزارتا ۵۰۰ تا هم غیرفوتبالی بیایند. مثل ناگلزمن.
پژمان راهبر: چرا می‌گویید غیرفوتبالی؟ مگر سعید الهویی غیرفوتبالی است؟
علیرضا منصوریان: اصلا ربطی به سعید الهویی ندارد. من از مربی خودم گله می‌کنم.
پژمان راهبر: امیر قلعه‌نویی گفته هر بازیکن بزرگی قرار نیست مربی خوبی شود. این جمله درست است.
علیرضا منصوریان: فوتبال را فوتبالیست‌ها درست می‌کنند. ۸۰-۹۰ درصد خانه‌نشین می‌شوند و ۱۰ درصد می‌مانند. من و کریم هم جزء آن ۱۰ درصد حساب کنید. من هم قبول می‌کنم امیرخان می‌گوید هر فوتبالیست بزرگی قرار نیست مربی بزرگی شود اما نقطه مقابل هم انقدر در ایران قابل دفاع نیست.
من می‌گویم ۲۰۰ فوتبالیست از نسل ما ماندند. ۲۰ نفر مربی می‌شوند. قرار نیست ۱۸۰ تا فوتبالیست شوند اما قرار هم نیست یکدفعه از روبرویی‌های اینها صد درصد دفاع کنیم!
کریم باقری: دلیل نمی‌شود. در دنیا هم دیدید که شاید بازیکنان بزرگ هیچکدام نتوانستند مربیان بزرگی شوند.
علیرضا منصوریان: من می‌گویم صد درصد بازیکنان که قرار نیست مربی شوند، اما نقطه مقابل‌شان هم تعدادشان کم است.
ظلی‌پور: چندتا مثل یواخیم لو و ناگلزمن داریم؟
پژمان راهبر: خیلی. اکثریت هستند. آقای کلوپ هم بازیکن بزرگی نبوده است.
علیرضا منصوریان: باز هم نگرفتی. یورگن کلوپ فوتبالیست بوده.
پژمان راهبر: فوتبالیست بزرگی نبود.
علیرضا منصوریان: باز هم متوجه نشدی.
ظلی‌پور: یکی مثل آریگو ساکی را مثال بزنید.
علیرضا منصوریان: یک سوال. چرا روی امیرخان حساس شدی؟
پژمان راهبر: اصلا.
کریم باقری: آقا پژمان، الان هم در فوتبال دنیا می‌بینید آنها که اسم و رسم ندارند، مربیان بزرگی شدند.
علیرضا منصوریان: ولی تعدادشان محدود است.
پژمان راهبر: مثلا آرسن ونگر جزء مربیان برتر تاریخ است دیگر.
علیرضا منصوریان: بله.
پژمان راهبر: اما از نظر فوتبالیست بودن در آن حد نیست.
کریم باقری و سوت پایان بحث: مساوی شد!
