آشنایی با فرناندو بلاستگین، اسطوره پدل جهان؛ از ثبات 15 ساله در رنک نخست تا غلبه بر مصدومیت

خبرگزاری تماشاگر - یکی از بهترین‌های تاریخ پدل جهان، فرناندو بلاستگین است که به بیش از 200 عنوان در 30 سال فعالیت حرفه‌ای خود رسیده و با پدلیست‌های مختلفی همکاری داشته است. او به مدت 15 سال بر رتبه نخست پدل جهان تکیه زده بود. 

• کد خبر: 351036
• 1404/08/04
• بازدید:
• 3

• اشتراک گذاری

طرفداری | فرناندو بلاستگین (Fernando Belasteguín) زاده 19 می 1979 در شهر پهواخوی آرژانتین است. فرناندو در کودکی، عضوی از باشگاه فوتبال اتلتیکو سن مارتین بود اما در 13 سالگی، پس از آن که نخستین بار، راکت پدل را در دستانش گرفت، شیفته این ورزش شد. او توسط ماتیاس دیاز به سبک حرفه‌ای پدل دعوت شد و توانست با بازیکنان مطرح جهانی، رقابت کند. نخستین رقابت حرفه‌ای این بازیکن در سال 1995 صورت گرفت. او در 20 سالگی، بهترین بازیکن پدل آرژانتین شد و توانست تا به پیشرفت محسوسی در ورزش خود برسد. پارتنر بلاستیگن در مسابقات دونفره پدل، ماتیاس دیاز بود که از سال 1994 تا 1998، او را همراهی کرد. بلاستیگن تا سال 1999، دوری کوتاه‌مدتی از مسابقات پدل داشت و در این سال، به همراه روبی گاتیکر در مسابقات تور اسپانیا حضور یافت. پس از یک تور دیگر در اسپانیا به همراه الخاندرو سانز، این بازیکن با گیلرمو دمیانوک، تیمی تشکیل داد که در سال 2000 به فینال مسابقات بین‌المللی مادرید رسید و از برترین‌های رقابت‌های داخلی آرژانتین بود.

در سال 2001، او با پارتنر جدیدی به نام پابلو مارتینز سمپرون که یکی از بهترین‌های پدل جهان بود، قهرمانی‌های متعددی را در مسابقات

باداخوس، توره بلو، سانتاندر، سن سباستین و سوتوگرده کسب کرد؛ فینال‌های این دو نفر برابر مارتین دیاز و هرنان آگوسته، از جذابیت‌های پدل در ابتدای قرن بیست و یکم بود. در سال 2002، او به خوان مارتین دیاز پیوست تا به همراه این پدلیست اسپانیایی، رکورد یک سال و 9 ماه شکست‌ناپذیری را به ثبت برساند. این دو به همراه یکدیگر، 22 تورنمنت پیاپی را فتح کردند و بهترین زوج پدل جهان شدند. بیلبائو، سن سباستین، آلتئا، اوروپسا دل مار، ال پورتو ده سانتا ماریا، سانتاندر، مادرید، بارسلونا، بیلبائو دوم و سویا، میزبان مسابقات پدل حرفه‌ای بودند که این زوج، موفق به قهرمانی در آن‌ها شدند. این دو تنها در دو فینال، از سال 2005 تا 2007، شکست خوردند.

در سال 2015، این پدلیست، پس از 13 سال فعالیت با مارتین دیاز، تصمیم گرفت تا با پدلیست دیگری مثل پابلو لیمای برزیلی همکاری کند. در طول نخستین فصل همکاری با لیما، فرناندو هم‌چنان در رنک نخست پدل جهان قرار داشت و پس از یک فصل موفق دیگر با لیما در سال 2016، به پاس 15 سال متوالی حضور در رنک یک، پلاک یادبودی را دریافت کرد. او در سال 2018، به دلیل یک مصدومیت سنگین، ممکن بود تا بازنشسته شود اما با تلاش‌های شبانه‌روزی خود، بر این مصدومیت غلبه کرد و به قهرمانی مسترز جهان رسید. بلاستگین برای غلبه بر مصدومیت خود، تکه کاغذی از دخترش در جیبش می‌گذاشت و به کمک الهام‌بخشی آن، توانست تا به مسابقات پدل بازگردد. او در سال 2019، پس از چهار سال از لیمای برزیلی جدا شد و تا پایان دوره ورزشی خود با پدلیست‌های دیگری همانند گیلرمو لاهوز، آگوستین تاپیا، سانیو گوتیرز (دو مقطع) و آرتورو کوئلهو کار کرد. او در تاریخ هفت دسامبر 2024، پس از 30 سال فعالیت حرفه‌ای در پدل، از این ورزش خداحافظی کرد؛ در مراسمی با حضور ستارگان فوتبال همانند استبان کامبیاسو، فرانچسکو توتی و دمیتریو آلبرتینی، این پدلیست به دوران پرافتخار خود در این ورزش، پایان داد. او در 286 فینال خود، 230 عنوان مختلف را به دست آورد و با لقب «مسی پدل» شناخته می‌شود. 
از سری خاطرات ورزشی کارل بلومر، بدن‌ساز مو نقره‌ای از کلن؛ از تأسیس باشگاه مجهز بدن‌سازی تا ایفای نقش تارزان رابی رابینسون، آقای لایف‌استایل بدن‌سازی؛ از تحمل کم‌خونی داسی‌شکل تا نایب قهرمانی مستر المپیا اقلیدس حاتم، مرد مشهور کشتی کچ در برزیل؛ از ابداع هنر رزمی «لوتا لیور» تا پیروزی برابر مرد کوهستان آرشیو مطالب مرتبط

منبع: