پژمان جمشیدی: بی‌گناهم، کشوری به جز ایران نمی‌شناسم و قطعاً برمی‌گردم؛ دنبال دموکراسی هستند اما قضاوت می‌کنند!
خبرگزاری تماشاگر - پس از انتشار تصاویر ستاره سینما در کانادا و گمانه‌زنی‌ها درباره خروج دائمش از کشور، او در یک فایل صوتی در این باره توضیح داد.
- کد خبر: 352163
- 1404/08/10
- بازدید:
- 3
طرفداری | حدود ۱۰ روز پیش خبر بازداشت موقت پژمان جمشیدی ، فوتبالیست سابق و بازیگر شناخته‌شده سینما و تلویزیون، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها پیدا کرد؛ قراری که چند روز بعد لغو شد و او از بازداشت خارج شد.
تنها دو روز پس از آزادی پژمان جمشیدی ، انتشار خبر سفر جمشیدی به ترکیه موج تازه‌ای از گمانه‌زنی‌ها و تحلیل‌ها را در فضای مجازی رقم زد. او در همان زمان با انتشار یک استوری اعلام کرد که برای دیدار با خانواده‌اش از کشور خارج شده و به زودی به ایران بازمی‌گردد. با توجه به اینکه خانواده جمشیدی در کانادا زندگی می‌کنند، طبیعی بود که مقصد نهایی او استانبول نباشد. روز گذشته نیز تصاویری از او در کانادا منتشر شد ؛ موضوعی که در شبکه‌های اجتماعی برخی ذهنیت‌ها درباره احتمال خروج دائم او از کشور – با استناد به سابقه
اخبار مرتبط
فرار برخی متهمان – را تقویت کرد و واکنش‌های گسترده‌ای به همراه داشت. پژمان جمشیدی اما در یک فایل صوتی که برای یکی از نزدیکانش ارسال کرده، به تمامی شایعات پاسخ داده و تأکید کرده است که برای اثبات بی‌گناهی خود قطعاً به ایران بازخواهد گشت. او در این پیام صوتی می‌گوید: انقدر شایعه شنیده‌ام که دیگر بی‌حس شده‌ام. توان شنیدن و خواندن ندارم. تنها یک چیز از خدا می‌خواهم؛ اینکه حقیقت مشخص شود و دست کسانی که بدون شناخت قضاوتم کردند رو شود. شاید آن وقت خیلی واقعیت‌ها درباره کسانی که درباره من حرف می‌زنند روشن شود؛ آدم‌هایی که هیچ چیز برایشان ارزش ندارد و می‌توانند با آبرو و نتیجه ۲۵ سال تلاش و شهرت یک انسان بازی کنند.
جمشیدی ادامه می‌دهد: خیلی‌ها مدعی دموکراسی و نجات ایران هستند، و برایم جالب است که همین افراد راحت قضاوت می‌کنند. خدا را شکر می‌کنم که این اتفاق افتاد و ماهیت آن‌ها برای من آشکار شد. هیچ دفاعی از خودم نمی‌کنم چون ایمان دارم حق به حق‌دار می‌رسد. هم به عدالت خداوند و هم به مردم کشورم ایمان دارم.
او تأکید می‌کند که قضاوت را تنها در کشور خود می‌پذیرد: اگر هزار خطا هم کرده باشم – که نکرده‌ام – دوست دارم در سیستم قضایی کشور خودم محاکمه شوم. من کشوری جز ایران نمی‌شناسم. جایی نرفته‌ام که نخواهم برگردم. اگر گناهکار بودم می‌رفتم؟ حالا که بی‌گناهم، قطعاً برمی‌گردم.
جمشیدی در پایان می‌گوید: به ایران بازمی‌گردم، این کشور خانه من است. بعد از دیدار خانواده، برمی‌گردم و تازه شروع به گرفتن حقمان می‌کنم. نه کاری کرده‌ام و نه ترسی دارم. خدا شاهد است و خدا نگذرد از کسانی که چیز دیگری را برای مردم روایت می‌کنند.
