سورپرایز قابل پیش‌بینی قلعه نویی؛ بهترین خط دفاع لیگ، هیچ سهمی در تیم ملی ندارد!
خبرگزاری تماشاگر - وقتی بهترین خط دفاع لیگ هیچ نماینده‌ای در تیم ملی ندارد، سوال این است که مسائل فنی تا چه حد در دعوت بازیکنان برای اردوهای ملی تاثیر گذار است؟
- کد خبر: 353196
- 1404/08/19
- بازدید:
- 7
طرفداری | امیر قلعه نویی، فهرست جدید تیم ملی با حضور ۲۶ بازیکن را برای حضور در تورنمنت دوستانه دوبی اعلام کرد؛ تورنمنتی که با حضور ایران، مصر، کیپ‌ورد و ازبکستان برگزار می‌شود و بخشی از مسیر آماده‌سازی شاگردان قلعه‌نویی برای جام جهانی ۲۰۲۶ است. ایران در نخستین دیدار خود روز پنجشنبه مقابل کیپ‌ورد صف‌آرایی خواهد کرد.
در جدیدترین لیست تیم ملی، علیرضا بیرانوند، پیام نیازمند، سیدحسین حسینی، محمدرضا اخباری، علی نعمتی، میلاد محمدی، امین حزباوی، شجاع خلیل‌زاده، محمدحسین کنعانی، سیدمجید حسینی، صالح حردانی، آریا یوسفی، دانیال اسماعیلی فر، مهدی هاشم‌نژاد، علیرضا کوشکی، سعید عزت‌اللهی، امید نورافکن، سامان قدوس، محمد قربانی، محمد محبی، محمد تیکدری، هادی حبیبی‌نژاد، امیرحسین
اخبار مرتبط
حسین‌زاده، محمد عمری، مهدی طارمی و علی علیپور به اردو دعوت شده‌اند.
با این حال، غیبت بازیکنان ملوان که بهترین خط دفاع لیگ برتر تا پایان هفته دهم را در اختیار دارند، بیش از هر چیز جلب توجه می‌کند. دروازه‌بان این تیم، فرزاد طیبی‌پور، با ۶ کلین‌شیت در ۹ بازی، بهترین دروازه‌بان لیگ از نظر بسته نگه داشتن دروازه است، اما دعوت نشد تا حسین حسینی که تنها ۲ بازی لیگ در این فصل داشته، سهم حضور پیدا کند. جالب اینکه تعداد بازی‌های حسین حسینی در کل فصل (۵ بازی) کمتر از تعداد کلین‌شیت‌های فرزاد طیبی‌پور است! نکته دیگر، نگاه محافظه‌کارانه و شاید کمی سنتی به قلب خط دفاع تیم ملی است. امیررضا افسرده، دانیال ایری و سعید کریمی، سه مدافع میانی ملوان، ستون‌های اصلی بهترین خط دفاع لیگ هستند؛ با این حال، به استثنای دانیال ایری که به اردوی تیم امید دعوت شد، افسرده و کریمی هیچ فرصتی برای حضور در تیم ملی پیدا نکردند تا همچنان چشم‌انتظار درخشش یک مدافع ۳۶ ساله در مرکز دفاع تیم ملی بمانیم!، در حالی که گزینه‌های جوان و آماده‌تر لیگ برتر کنار گذاشته شده‌اند.
فهرست جدید امیر قلعه نویی، مطابق معمول یک پیام تکراری را به بازیکنان و مخاطبان فوتبال ایران می‌رساند: تیم ملی هنوز دل به بازیکنان جدید نمی‌بندد و فرصت‌های تازه، در فهرست سنتی‌های همیشگی گم شده‌اند.
