بازگشت استقلال به مسیر گل‌زنی
خبرگزاری تماشاگر - تیم فوتبال استقلال با برتری پُر گل مقابل آلومینیوم توانست بار دیگر خود را به اوج برساند.
- کد خبر: 339026
- 1404/02/13
- بازدید:
- 1340
باشگاه خبرنگاران جوان - تیم فوتبال استقلال تهران در هفته بیست‌وهشتم لیگ برتر، سرانجام نمایشی هجومی و تماشایی ارائه داد و با برتری ۵ بر ۱ مقابل آلومینیوم اراک، پس از مدت‌ها طعم یک برد پرگل را چشید. این پیروزی پرگل نه‌تنها به وضعیت آبی‌ها در جدول لیگ سروسامان داد، بلکه امیدی تازه به قلب هوادارانی دمید که مدت‌هاست منتظر درخشش خط حمله تیم‌شان بودند.
استقلال همواره به‌عنوان تیمی با خط حمله‌ای زهردار و ترسناک شناخته می‌شد؛ تیمی که در بسیاری از دیدار‌ها توانایی فروپاشی کامل خطوط دفاعی حریف را داشت. اما نگاهی به آمار چند فصل اخیر نشان می‌دهد که آن استقلالِ تهاجمی، مدتی است که از روز‌های اوج فاصله گرفته و برد‌های پرگلش بیشتر به خاطرات شیرین گذشته شباهت دارد.
آخرین باری که استقلال موفق شد در یک
اخبار مرتبط
مسابقه رسمی بیش از دو گل بزند، به ۲۲۸ روز پیش برمی‌گردد؛ جایی که آبی‌ها در مرحله پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا، الغرافه قطر را با نتیجه ۳ بر ۰ شکست دادند. آن بازی با عملکردی حساب‌شده، نوید بازگشت استقلالِ هجومی را می‌داد، اما این روند خیلی زود متوقف شد.
اگر بخواهیم سراغ آخرین بازی با بیش از سه گل زده برویم، باید به ۵۰۰ روز پیش بازگردیم؛ همان روزی که استقلال با نتیجه ۴ بر ۰ نساجی را از پیش رو برداشت. دیداری که گرچه امید‌ها را زنده کرد، اما تکرار نشد؛ و بالاخره، اوج قدرت‌نمایی هجومی استقلال در دو سال اخیر به ۷۱۵ روز پیش بازمی‌گردد؛ روزی تاریخی که تراکتور با نتیجه ۷ بر ۱ در هم شکسته شد. بازی‌ای که از هر لحاظ، یک نمایش تمام‌عیار بود؛ از دوندگی و هماهنگی گرفته تا ضرب‌آهنگ بازی و ضربات نهایی.
این آمار‌ها نشان می‌دهند که استقلال در فاز هجومی دچار افت جدی شده است. تیمی که زمانی مهاجمان باکیفیتی مثل شیخ دیاباته، مهدی قایدی، سجاد شهباززاده و محمد محبی را در اختیار داشت، حالا در خلق موقعیت و زدن ضربه نهایی، با مشکل جدی روبه‌رو است.
دلایل این افت را می‌توان در چند محور بررسی کرد: تغییرات مکرر در کادرفنی که باعث عدم ثبات تاکتیکی شده، افت کیفیت برخی بازیکنان، نبود هماهنگی در فاز حمله و حتی فشار‌های روانی و بیرونی که تمرکز تیم را از بین برده است.
استقلال امروز بیش از هر زمان دیگری به یک شوک نیاز دارد؛ شوکی که هم در تاکتیک و هم در ذهنیت تیمی، تغییر ایجاد کند. تنها در این صورت است که دوباره می‌توان استقلالی را دید که نه‌تنها می‌برد، بلکه با گل‌های پرتعداد، ترس را در دل رقبا می‌اندازد.
