آشنایی با جیووانی گاویو، والیبالیست مطرح برزیلی؛ از دو طلای المپیک تا ماجراجویی در والیبال ساحلی

خبرگزاری تماشاگر - از والیبالیست‌های خوش‌نام برزیل و جهان این ورزش، جیووانی گاویو است که در زمان بازیگری طرفداران بسیاری داشت و موفق به دریافت طلای المپیک در دو دوره این رقابت‌ها شده است. او در رده باشگاهی برای تیم‌های مطرح والیبال برزیل و ایتالیا به زمین رفته است.

• کد خبر: 338580
• 1404/02/09
• بازدید:
• 1448

• اشتراک گذاری

طرفداری | جیووانی گاویو (Giovane Gávio) زاده هفت سپتامبر 1970 در شهر جویز دفورای برزیل است. پست این بازیکن 196 سانتی‌متری در دوران حضورش در والیبال، دریافت‌کننده قدرتی‌زن بوده است. گاویو به لطف خواهرش و تماشای نسل قدرتمند والیبال برزیل به این ورزش علاقمند شد و توانست خود را در سن نوجوانی به این ورزش برساند. او در سال 1984، والیبال را با باشگاهی به نام بوم پاستور برزیل شروع کرد و در تیم جوانان این باشگاه بازی کرد. او در سال 1986 راهی باشگاه بانسپای برزیل شد و به سائوپائولو کوچ کرد تا دوران جدیدی را در والیبالش شروع کند. گاویو تا سال 1989 در این باشگاه حضور داشت و به دو قهرمانی در مسابقات قهرمانی آمریکای جنوبی، یک سوپرلیگای برزیل و قهرمانی پائولیستای این کشور به همراه حضور در جام باشگاه‌های والیبال جهان رسید.

پس از حضور در عرصه جهانی، پیشنهادات خوب مختلفی به دست گاویو رسید تا او به ایتالیا رفته و برای چارو پادووا بازی کند. او در سری‌آ به رتبه چهارم رسید و فصل موفقی را به همراه پادووا سپری کرد. او یک فصل دیگر برای پادووا بازی کرد و سپس راهی پورتو راونا، دیگر باشگاه ایتالیایی شد. او در دو فصل حضورش در این باشگاه به دو قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا و سوپرکاپ اروپا رسید. باشگاه‌های بعدی این بازیکن در کشورش یعنی برزیل بودند. او پس از ترک ایتالیا در پالمیراس، فریگوریفیکو

چاپکو، ریپورت سوزانو، واسکو کاراکوس، بانسپا (بازگشت) و ویزارد سوزانو بازی کرد. گاویو مدتی به ایتالیا بازگشت و عضو نایکوم کونئوی این کشور شد اما سپس به برزیل بازگشت و در تیم‌های تلمیگ میناس و یونیسول بازی کرد. او در سال 2005 از دنیای والیبال خداحافظی کرد. افتخارات گاویو در تیم‌های پسا ایتالیایی خود، یک قهرمانی در آمریکای جنوبی به همراه فریگوریفیکو، یک سوپرلیگای برزیل به همراه ریپورت سوزانو، یک قهرمانی کاریوکا به همراه واسکو، یک قهرمانی پائولیستا به همراه بانسپا و ویزارد سوزانو، سوپرکاپ ایتالیا به همراه نایکوم و قهرمانی در مسابقات مینیرو و کاتارینزه به همراه دو باشگاه آخرش بود.

نخستین تورنمنت ملی گاویو برای تیم ملی برزیل در سال 1989 رقم خورد که این بازیکن به همراه کشورش به رتبه پنجم جام جهانی و قهرمانی ملت‌های آمریکای جنوبی رسید. گاویو بهترین مسدودکننده جام جهانی نامیده شد. سال 1990 با نخستین حضور گاویو در لیگ جهانی همراه بود که به رتبه سوم برزیل منتهی شد. او در این سال بار دیگر به قهرمانی مسابقات آمریکای جنوبی رسید. نخستین حضور این بازیکن در مسابقات والیبال المپیک در 1992 بارسلون رقم خورد؛ جایی که تیم والیبال برزیل با 150 امتیاز گاویو به طلای آن رسید. او در دو دوره بعدی المپیک به همراه کشورش به رتبه‌های پنجم و ششم رسید اما در سال 2004 موفق شد دومین طلای المپیک خود را با 150 امتیاز دریافت کند. از افتخارات ملی گاوی می‌توان به یک طلای قهرمانی جهان، یک طلا و یک برنز جام جهانی، یک طلا و دو نقره گرندچمپیون جهانی، چهار طلا، دو نقره و چهار برنز لیگ جهانی والیبال، دو نقره و یک برنز بازی‌های پان آمریکن و هشت طلای قهرمانی آمریکای جنوبی اشاره کرد. او در سال 1993، ارزشمندترین بازیکن لیگ جهانی و در جام جهانی 2003، بهترین اسپکر شناخته شد.
گاویو پس از پایان والیبال حرفه‌ای خود به ورزش والیبال ساحلی روی آورد و قهرمان لیگ والیبال ساحلی برزیل شد اما ترجیح داد پس از مدتی به عنوان سرمربی در والیبال فعالیت کند. او علاوه بر محبوبیت میان والیبال‌دوستان کشور برزیل، در میان دختران ورزش‌دوست جهانی نیز بسیار محبوب شده بود و در هر سفرش به کشورهای مختلف، نظم آن جا را برهم می‌زد. او در سال 2021 به تالار مشاهیر والیبال راه یافت تا نامش را در این ورزش جاودانه کند. گاویو در المپیک 2016 ریودوژانیرو نیز از حاملان مشعل المپیک بود.

از سری خاطرات ورزشی غضنفر بیلگه، خوش‎‌رکاب کشتی جهان؛ از طلای المپیک تا اتوبوس‌رانی و فعالیت‌های خیریه بیل پرل، مروارید گیاه‌خوار بدن‌سازی جهان؛ از نویسندگی انجیل بدن‌سازی تا قهرمانی در 41 سالگی چی چی رودریگز، گلف‌باز مطرح پورتوریکو؛ از تمرین با چوب گواوا تا رقص شمشیر در زمین گلف

منبع: